ZARF, MAZRUF, İLLE KARANFİL! -2

Efendim dedi Fehmi Bey

Zarf Mazruf ille Karanfil

Söz Bu Ya...

* * *

Bu bir bayram muhabbetidir.

Nefis muhakemesidir.

Ali irfanına göredir.

Rüzgar ağacın (çağın) duruşuna göre ses verir. Su ( us) toprağın meyline göre akar.

* * *

Ali irfanında gönül duruşun, akıl yürüyüşün işareti.

Bu işaret, dinin şeriatidir.

Rüşt, reşit, muaşeret, ...bağları ayrı bir tartışma konusu.

Bin dört yüz yıllık islam coğrafyasıda Ali irfanını aşan başka bir ışık yok.

Ali irfanı zindanlar içinden ışıyarak, islam alemini aydınlatıyor, irşad ediyor.

Hatta, cumhuriyet devrimine kendisini tamamlaması için; el veriyor, elimi tut diyor!

* * *

Hesap basit!

Ağacın duruşu, suyun akışı!

Ne rüzgar hep aynı hızıyla esiyor, ne de su toprağın meyline teslim oluyor!

Bütün misaller müslümanlığı besliyor.

Sıkıntı müslümanlığın temsil yetkisinde!

Mümessil seçiminde

Ali-Muaviye saflaşmasında, Muaviye'nin tercih edilmesinde!

* * *

Kapı açmak da, kapıyı kapatmak da müslümanlıkta var! Hatta ikisi de bir!

Cengiz Baba diyor ki: "Ramazan Bayramı Osmanlıda; Iyd-ı Fıtır, Fıtır Bayramı olarak telafuz edilir."

Eyvallah! Bu da bir aydınlanma hamlesi!

Iyd-ı Fıtır, taraf aydiyeti.

Esası; fıtratla ifratın yüzleşmesi.

Ali irfanında bayram; iftiradan kurtuluş sevincidir.