KAĞNI GÖLGESİNDEKİ İT!

Hatırladı mı, hatırladıysa yüzü kızardı mı, bilmiyorum.

Ama, bildiğim bir şey var ki, o da Ankara’yı mesken tuttuktan sonra, “bu dede”nin hayal dahi edemeyeceği bir üne kavuştuğu.

***

1957 seçimlerini bir gazeteye yazmak üzere yurt gezisine çıktığında, Sivas’ın Suşehri ilçesinde tanıdığı bir aday üzerinden, Aziz Nesin bir karakter yaratır.

Dünya edebiyat tarihine girecek bu karakterin adı “Zübük”tür.

Aziz Nesin’in yarattığı karakter olan “Zübükzade İbraam Bey”;

“Fasulye sırığı gibidir.

Yalancı.

Egoist.

Ahlaksız.

Eğitimsiz, langır lungur bi’ tiptir.”

Yılmaz Özdil böyle tanımlıyor Zübük karakterini.

Çevremize baktığımızda bu tiplerden bol miktarda var olduğunu görebiliriz.

***

Ve, her zaman söylediğim gibi;

Türkiye toplumunda ne kadar “hastalık” varsa;

kirlenmişlik, dejenerasyon varsa, hepsini Alevi Bektaşi toplumunda da bulmak mümkündür.

Özdil’den devam edelim:

Aziz Nesin, zübük karekteri ile ünlenen romanına önce “Kağnı Gölgesindeki İt” adını vermişti.

Nesin, en önemli özelliği olarak zübük karekterini kağnı gölgesindeki ite benzetmişti

Çünkü, büyük yazarımız Nesin’in de vurguladığı gibi, “kağnı gölgesinde yürüyen it kağnının gölgesini kendi gölgesi sanırmış”!

Zübük romanı üzerinden yapılan tüm tartışma ve analizlerde “es geçilen” bir önemli detaydır, bu benzetme!

Ama, biz konumuza dönelim.

Nitekim, “bu dede” de, devletin 21. Yüzyıl Türkiye’sine yakışmayan, Alevi Bektaşi toplumuna yönelik haksızlıkları gidermek üzere ele aldığı girişimlerin yarattığı “aura”yı kendi gölgesi sandı!

Dedelikten vaz geçtim, sıradan bir insan için dahi yeterince yüz kızartıcı geçmişini kimsenin bilmediğini ve bilmeyeceğini varsayarak, devletin Alevi Bektaşi toplumuna yeni dönemde sağladığı haklardan kendisine menfaat sağlamaya çalıştı.

Girdiği her ilişkide kendisine samimiyetle yaklaşan Alevi Bektaşi canları kazıkladı.

Ankara’da bir cemevine “çökmek” için olmadık yalanlar, iftiralar, komplolara girişti.

Üstelik, kimi büyük gazetelerde çalışan rakı masası arkadaşlarını da menfaat çatışmalarına alet edebildi!

Hükumetin en üst düzeydeki temsilcilerini kandırdı, onlara türlü yalanlar söyledi!

Ama, “bu devran”ın böyle sürmeyeceğini hesap edemedi.

***

2022 yılında, Alevi-Bektaşi Kültür ve Cemevi Başkanlığı kuruluşu ilan edilince, artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını, Alevi Bektaşi toplumuna kene gibi yapışmış parazitlerin hızla temizleneceğini söylediğimde, ne demek istediğimi çok az kişinin anladığını biliyorum.

Toplumsal meşruiyetin en temel unsuru olan “resmi bir yapı”nın oluşturulmasının “devrim niteliğinde” olduğunu belirttiğimde de, çoğu dostumun dahi, abarttığımı düşündüğünü de biliyorum.

Bu arkadaşlarımın göz ardı ettiği nokta, devletin “düzenleyici” karakteriydi.

Hatta, iki yıllık tecrübe ile söyleyebilirim ki, Alevi-Bektaşi Kültür ve Cemevi Başkanlığı’nın kurumsal görevleri yanında, toplumda tetikleyeceği düzenleyici etkisini, Cumhur İttifakı’nın pek çok üst düzey yöneticisi dahi anlamamıştı.

O nedenle de, içlerinden “dolandırıcı ve ahlaksız dede”yi koruyup kollayanlar dahi çıktı!

Ahlaksız ve yüz kızartıcı davranışı yüzünden memurluktan atılmış, dolandırıcılık, belgede sahtecilik vb suçlardan hüküm yemiş, cezaevinde yatmış ve halen hakkında çok sayıda dolandırıcılık davası süren bir kişinin Ankara’nın göbeğinde kendisine “dede süsü” vererek, kapı kapı dolaşması, kendisine menfaat sağlaması akıl alır gibi değil!

Ne diyelim?

El Fatiha!

Not: Bu sahte dedenin bir de “ekürisi” var. Onu da yazacağım.

Ankara’yı Aleviliğin içerisine sızmış bu zübüklerden, Alevice söylersek, “ikrarsız lain”lerden temizleyeceğiz, inşallah.

Gençlerin deyimiyle bir de “spoiler” vereyim:  Bu sahtekarların hepsinin ortak özelliği uçkuru düşük olmaları!